İmâm-ı Rabbânî (k.s.) Hazretleri

rehitu

İmâm-ı Rabbânî (k.s.) Hazretleri şöyle buyurdular:

“Şer’-i şerîf iki kısımdır: İtikâdî kısmı ve amelî kısmı.

İtikâdî kısmı, dînin asıllarındandır. Amelî kısmı ise, dînin fürûundandır. İtikâdını kaybetmiş olan kimse, kurtuluş ehlinden değildir. İtikâdını kaybeden kimsenin âhiret azâbından kurtulması, asla düşünülemez. Amelini kaybetmiş olan kimsenin işi, Allah Sübhânehû ve Teâlâ’nın meşiyyetine (dilemesine) havâle olunmuştur. Eğer Cenâb-ı Hak dilerse onu affeder, dilerse günahı miktarınca ona azab eder.

Cehennemde ebedî olarak kalmak, itikâdını kaybedip dinin zarûriyyâtını inkâr edene mahsustur. Cenâb-ı Hak, amelini kaybeden, ibâdetini terkeden kimseye her ne kadar işlediği günahı miktarınca azab etse de onun hakkında cehennemde ebedî kalmak yoktur.” (Mektûbât-ı İmâm-ı Rabbânî, c. 3, m. 17)

rehitu

İMÂM-I RABBÂNÎ (K.S.) HAZRETLERİNDEN NASİHATLER:

• “İyi biliniz ki; bidat sahibi ile birlikte bulunmanın vereceği zarar, kâfirle birlikte bulunmanın vereceği zarardan daha fazladır ve bütün bidat ehlinin en şerlisi ve aşağılık olanı, Resûlullah Efendimizin (s.a.v.) ashâbına buğz eden tâifedir.” (c. 1, m. 54)

• “Ey evladım! Sen iyi bil ki; muhakkak insanın itikâda dâir hususları tashih etmesi lâzım olduğu gibi aynı şekilde sâlih ameller işlemesi de elzemdir. İbadetlerin en cemiyetlisi (her türlü şükrü içine alanı) ve Allâhü Teâlâ’ya en çok yaklaştıranı ise vaktinde kılınan namazdır.” (c. 1, m. 85)

• “Peygamberlerin (aleyhimüsselâm) gönderilmesinden maksat ve dinî vazifelerdeki hikmet, (daima kötülüğü emreden) nefs-i emmâreyi âciz bırakmak ve onu hakir görmektir.” (c. 1, m. 52)

• “Bir şahıs, nefsinin kötü ve noksan olduğunu kabul eder ve kendisinde bulunan hayır, kemâl, cemâl ve güzelliklerin Allâh’ın verdiği bir emanet olduğuna inanır, itiraf ederse muhakkak Allâhü Teâlâ’yı hayır, kemal, cemal ve güzelliği ile bilmiş olur.” (c. 1, m. 234)

• “Şüphesiz ki nefis, riyâset ve üstünlük sevdâsı gibi kirlerden temizlenmedikçe (ebedî) kurtuluş imkânsızdır. Ebedî ölüme götürmesin diye bu hastalıkları tedavi etmek zaruridir.” (c. 1, m. 52)

• “İhlâs üzere istikamette devam ettikçe, senelerce sürebilecek işlerin (ibadetlerden alınacak sevapların) saatler içerisinde yapılması mümkün olur.” (Mektûbât-ı İmâm-ı Rabbânî, c. 1, m. 141)