[Bağlantıyı görmek için giriş yapın]
Bir gün annem yoğun bir iş günü sonrasında yemek hazırladı. Babamın önüne bir kavanoz reçel ve aşırı yanmış bir tost ekmeği koydu.
Ben, babamın yanmış ekmeği fark edip fark etmediğine bakıyordum. Ancak o sadece yedi ve bana günümün nasıl geçtiğini sordu.
Kendi cevabımı hatırlamıyorum, ama o anda annem yanmış ekmek için özür diledi.
Babamın cevabını asla unutmayacağım:
“Tatlım, ben yanmış tost ekmeğine bayılırım!”
Daha sonra, yatağıma gittiğimde babama gerçekten de yanmış ekmeği sevip sevmediğini sordum.
Bana sarıldı ve fısıldadı:
“Annen uzun ve zor bir gün geçirmişti ve gerçekten çok yorgundu. Yanmış bir tost ekmeği kimseyi üzmez ancak sözlerimiz üzer.”
—
Maalesef artık günümüzde böyle eşler kalmadı. En ufak bir meseleyi büyütüp kavga çıkaran sonucunda da boşanmalara kadar giden olayları duyuyoruz çevremizde. Suçu tek bir tarafta aramak da doğru değil böyle durumlarda. Suçlu erkek de olabilir kadın da; suçlu toplum da olabilir yakın çevre de; suçlu sosyal medya da olabilir en nihayetinde. Eski kültürel ve ahlâkî değerlerimizden maalesef ki yoksunuz. 🙁
Kol kırılsın yen içinde kalsın da demiyorum ancak bu kadar da eften püften sebeplerle kavgalar da çıkmasın diyorum. Pireyi deva yapmayalım. Yanmış bir tost uğruna bir aileyi yakmayalım. Hele bir de o ailede çocuk varsa daha hassas davranalım diyorum.
Selametle…
