İmâm Hâfız Fahruddîn Osman bin Muhammed Tûrîzî anlattı:
Mekke-i Mükerreme’de Şeyh Takıyyüddin el-Havrânî’den Tefsîr, Hadîs, Fıkıh gibi ilimleri okuyordum. Bir gün ders için oturduğumuz sırada bir akrep gördük. Şeyh onu eline aldı, evirip çevirmeye başladı. Ben hayretimden elimden kitabı bıraktım. Bana:
“Dersini okumaya devam et” dedi.
“Bu sırrı bana öğrettikten sonra okuyayım” dedim.
“Bu esasında hepinizin bildiği bir şeydir” dedi.
“O nedir?” dedim,
“_Peygamber Efendimizin (s.a.v.) şu hadîs-i şeriflerinde öğrettikleri duâdır:
“Kim sabah ve akşam: ‘Bismillâhillezî lâ-yedurru measmihî şey’ün fi’l-arzı velâ-fi’s-semâi vehüve’s-semî‘u’l-alîm’ duâsını okursa ona hiçbir şey zarar vermez.”
Ben bu sabah bu duâyı okumuş idim_” dedi.
(Tercümesi: İsm-i şerîfi ile beraber yerde ve gökte hiçbir şey zarar vermeyen Allâh’ın adı ile. O (Allah ki) semî ve alîm (her şeyi işiten ve her şeyi bilen)dir.
(Hayâtü’l-Hayevân)
